Toprak mülayimdir. Anadır bizlere. Sevene sadık yardır. Tüm acılar onda toplanır. Su isterse, yeşile boyanır.
Hava azda olsa benzer ateşe. Suya sevdalıdır. Ateş ile işte bu yüzden anlaşır. Kavurur yakıcı sıcağı ile buhara çevirip alır sinesine. Hoyrattır sevmeyi bilmez, ağlatıp gönderir gelin aldığı toprağa.
Su fazla sevmez ateşi. Sevdalıdır ama belli etmez, çünkü güvenmez havaya. Toprağın yüreğinde uyur,bağrında gezinir. Muhtaçtır tüm canlılar ona.
Hava su toprak ve ateş birbirinden ayrılmaz sanki dört arkadaş. Toprak yaratır, hava büyütür, ateş yakar, su söndürür.